عصر ایــــران: محمود سریع‌القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی، در ادامه سلسله مباحث «سی ویژگی»، این بار 30 ویژگی یک استاد دانشگاه را برشمرده است که می‌خوانید:
1- حداقل 80 درصد وقت کاری او، صرف تدریس، تحقیق و حضور در مراکز تحقیقاتی و کنفرانس‌های علمی شود.
2- خود را در معرض دیدگاه‌های گوناگون قرار دهد.
3- تفاوت میان توجیه کردن و استدلال کردن را بداند.
4- تفاوت میان تبلیغ کردن و استدلال کردن را بداند.
5- در جریان مباحث و گفتمان‌های رشته خود در سطح بین‌المللی قرار داشته باشد.
6- حداقل روزی چهار ساعت مطالعه کند.
7- از مرید پروری، پرهیز کند.
8- برای تبلیغ شخص خود، برنامه‌ریزی نکند.
9- مبلغ افراد نباشد، بلکه بسط‌دهنده منطق و استدلال باشد.
10- دانشجو و مخاطب از نقد افکار او، احساس امنیت کامل کند.
11- روش تدریس او باعث فکر کردن بیشتر توسط دانشجویان و مخاطبان شود.
12- اگر از متون او نقد عالمانه‌ای شد، تشکر کند و پاسخ دهد.
13- اگر به نظریه متفاوتی رسید بگوید قبلا اشتباه کردم و خود را اصلاح کند.
14- نظریه پرداز صرف نباشد؛ برای بهبود وضع جامعه راه‌حل ارائه دهد.
15- آنقدر بی‌خوابی و زحمت بکشد تا نسبت به نظریه پردازی خود، اطمینان پیدا کند.
16- ضمن کار علمی، با منِ انضمامی خود مبارزه کند.
17- متانت گفتاری و رفتاری را در هر شرایطی حفظ کند.
18- در بحث و مناظره، عصبانی نشود، بی احترامی نکند، صدای خود را بالا نبرد و از القاب استفاده نکند.
19- استقلال فکری خود را در شرایط متفاوت اجتماعی و سیاسی حفظ کند.
20- دانشجوی قوی را تقدیر و دانشجوی ضعیف را تشویق کند.
21- با هم‌قطاران خود در سطح بین‌المللی در ارتباط باشد.
22- حداقل به یک زبان خارجی مسلط باشد.
23- 90 درصد کار علمی و تحقیقاتی به‌صورت نوشتن و متن باشد.
24- از همکاران خود بدگویی نکند.
25- یک کتاب تاثیرگذار و ماندنی در رشته خود، تولید کند.
26- بنیان‌های فلسفی متون و افکار او با نهایت دقت پرورانده شده باشند.
27- برای روشنگری، بعضا با رسانه‌ها مصاحبه کند.
28- از مراکز قدرت فاصله بگیرد تا بتواند بدون ملاحظه، نتایج فکر و تحقیقات خود را به جامعه علمی و شهروندان عرضه کند.
29- سراغ صاحبان منصب نرود؛ اگر برای جامعه و بسط علم مفید بود، دعوت بعضی از آنها را بپذیرد.
30- کسی که بعضا به دانشگاه سر می‌زند، به معنای دقیق علمی کلمه نمی‌تواند استاد دانشگاه باشد.
دنیای اقتصاد 
