مروری بر زندگی حرفه ای نورمن فاستر
فاستر مدرک فوق لیسانس معماری را با موفقیت دریآفت کرد . سپس گردش معمارانه را از
سواحل شرقی ایالات متحده تا کالیفرنیا آغاز کرد و در این سفر ، روند توسعه ی معماری
مدرن را از فرانک لوید رایت تا چالز آیمز بررسی و دنبال کرد .
زندگی نامه نورمن فاستر ●
١٩٣۵ نورمن فاستر ، در اول ماه ژوئن در شھر منچستر متولد شد . ▪
١٩۵٣ پس از اتمام دوره متوسطه ، به صورت نیمه وقت و به عنوان منشی در تالار شھر منچستر شروع به کار کرد .
سپس به ▪
خدمت سربازی رفت و در حین خدمت در نیروی ھوایی ، در زمینه مھندسی الکترونیک مھارت یافت و اطلاعاتی در مورد ھواپیما
کسب کرد . در نھایت ، به دلیل علاقه به ھولپیماھای گلایدر به یک خلبان ماھر تبدیل شد .
١٩۵۵ پس از اتمام دوره دوساله سربازی ، در دفتر دو تن از معماران منچستر مشغول به کار شد . ▪
١٩۵۶ با ثبت نام در دانشگاه معماری منچستر ، به فراگیری دروس نسبتا سنتی ( در مقایسه با دروس و و رویکرد ھای متفاوت ▪
در انجمن معماران لندن و مدرسه ی معماری لیورپول ) پرداخت . با این حال ، در این سال ھا توانست مھارت ھای منحصر به
فردی در زمینه ی فنون ترسیم و ارائه به دست آورد .
شد . RIBA ١٩۵٩ در این سال یکی از ترسیم ھای او به عنوان یک کار درسی ، موفق به دریافت مدال نقره ای ▪
١٩۶١ او در این سال دیپلم معماری و مجوز طراحی شھری خود را دریافت کرد . در ھم طن ز مان ، مدال ھی وود و مدال بر نز ▪
انجمن معماران منچستر به وی ا ھدا شد . علاوه بر ا ین ، با قبولی در بورسیه ی تحصیلی انجمن ساختمان سازان ، به
فلاوشیپ ھنری نایل شد . پس از آن برای گذراندن دوره دو ساله ی تخصصی در دانشگاه ییل به آمریکا ر فت . وی در آن جا تحت
تاثیر پل رادولف ، سرج چرمایف و وین سنت اسکالی قرار گرفت و در ھمین زمان با ری چارد راجرز ( که مانند خود او دانشجوی
بورسیه بود ) و جیمز استرلینگ ( که برای مدت کوتاھی در ھمان مدرسه تدریس می کرد ) ملاقات کرد .
١٩۶٢ فاستر مدرک فوق لیسانس معماری را با موفقیت دریآفت کرد . سپس گردش معماران را از سواحل شرقی ایالات متحده ▪
تا کالیفرنیا آغاز کرد و در این سفر ، روند توسعه ی معماری مدرن را از فرانک لوید رایت تا چالز آیمز بررسی و دنبال کرد .
١٩۶٣ پس از بازگشت به انگلستان با ھمکاری ریچارد راجرز ، گروه طراحی " گروه ۴ " را در لندن تشکیل داد . دیگر ھم کاران ▪
آنھا در این گروه عبارت بودند از : سور راجرز ، ھمسر ریچارد راجرز ، و جورجیا والتون که با راجرز در انجمن معماران لندن تحصیل
کرده بود . مدتی بعد ، وندی چیزمن ( فارغ التحصیل مدرسه معماری بارتلت دانشگاه لندن که بعدھا ھمسر فاستر شد ) نیز به
آنھا ملحق شد . البته از ھمان آغاز ، عضویت جورجیا بالتون ( که دفتر اصلی او در ھامپ استید بود ) حالتی ظاھری داشت و
تاثیر چندانی بر رابطه آنھا نداشت .
١٩۶۴ در این سال با وندی چیزمن ازدواج کرد که ثمره آن ، دو فرزند به نام ھای " تی " و " کال " است . ▪
١٩۶۶ در این سال به عضویت انجمن معماران سلطنتی انگلستان در آمد . ▪
١٩۶٧ فاستر ھمراه با " گروه ۴ " ساختمانی را طراحی کرد که وی را به شھرت جھانی رساند . ا ین ساختمان ، کارخانه ▪
رلیانس در سوئد بود که آخرین بنای ساخته شده توسط این گروه است زیرا این گروه در ھمان سال منحل شد . سپس نورمن و
وندی فاستر با ھدف ایجاد یک مرکز برای طراحی و تحقیقات ، دفتر معماری فاستر و ھمکاران را تاسیس کردند . در این دفتر در
مجاورت باغ کوونت قرار داشت .
١٩۶٨ در حین طراحی پروژه تئاتر ساموئل بکت ، با ریچارد باکمینیستر فولر آشنا شد که بعد ھا ، تاثیر عمیقی در اندیشه و ▪
کارھای فاستر گذاشت . آشنایی ، سر آغازی بود برای دوستی و ھمکاری طولانی پر ثمری که تا زمان مرگ این استاد آمریکایی
( یعنی سال ١٩٨٣ ) ادامه داشت .
١٩٧١ در این ، دفتر معماری فاستر و ھمکاران به طبقه ھمکف ساختمانی در خیابان فیتزروی ( که فقط چند صد متر از برج ▪
اداره پست فاصله داشت ) منتقل شد . تجھیز و طرا حی داخلی این د فتر ، بستری بود برای بررسی و آزمایش مفاھیم و
مصالحی که بعده ھا ھسته اصلی فلسفه کار فاستر را شکل داد .
١٩٧۴ فاستر به عنوان نایب انجمن معماری انتخاب شد . شرکت او که قبلا با یک شرکت نروژی به نام " شرکت خطوط کشتی ▪
رانی فرداولسن " ھمکاری داشت ، دفتری در اوسلو تاسیس کرد و ابتدا کارھایی برای این کار فرمای نروژی انجام داد ؛ سپس
با کارفرماھای دیگر در نقاط مختلف کشور ھمکاری کرد .
١٩٧۵ در این سال ، ساخت دفترھای شرکت بی مه ویل یس ، فابروداماس در ایپسوویچ به پایان رسید و این پروژه ، شرکت ▪
فاستر را به شھرت جھانی رساند .
١٩٧٨ ساخت مرکز ھای ھنرھای تجسمی سانز بوری ، آغاز مرحله ی م ھم و درخشانی در زندگی حر فه ای او شد . پروژه ▪
ھای ارزشمند دیگری را برای او و ھمکارانش به ارمغان آورد .
١٩٧٩ در این سال شرکت بانکداری ھنگ کنگ و شانگھای از وی دعوت کرد که ھمراه شش شرکت بین الملی دیگر ، در ▪
مسابقه ای محدود با موضوع طراحی دفتر مرکزی این بانک شرکت کند . با انتخاب طرح فاست به عنوان طرح برگزیده ، اجرای
این پروژه به شرکت وی واگذار شد .
١٩٨٠ فاستر در این سال به عضویت انجمن معماران آمریکایی در آمد ، علاوه بر این ، در ھمین سال دکترای افتخاری دانشگاه ▪
انجلیای شرقی به او اعطا شد . در بیست و چھارم ژوئن نیز ، در مراسم اھدا مدال طلای سال ١٩٨٠ به جیمز استرلین
سخنرانی کرد .
١٩٨١ در این سال با شرکت در مسابقه محدود طراحی ورزشگاه سرپوشیده فراک فورت آمین ، جایزه طرح برگز یده را دریافت ▪
معرفی شد و مورد بررسی قرار گرفت . BBC کرد . در ھمین زمان ، معماری او در یکی از برنامه ھای مستند ھنری
منتقل شد . ھمچن ین به عنوان REBA ١٩٨٢ در این سال ، دفتر آنھا به خیابان گریند پورتلند و در مجاورت دفتر ھای شرکت ▪
یکی از اعضای ھیئت علمی دانشکده صنعتی ھنر لندن انتخاب شد .
١٩٨٣ در این سال ، فاستر بالاترین رتبه این حرفه را از آن خود کرد و " مدال طلای سلطنتی " رشته معماری را دریافت نمود . ▪
این مدال ، جایزه بین الملی ارزشمندی است که در سال ١٨۴٨ ، ملکه ویکتوریا برای پیشرفت حرفه معماری در نظر گرفته بود .
در مراسم اھدا این جایزه ، با کمینیستر فولر سخنرانی کرد . فاستر در این سال به عضویت دانشگاه سلطنتی در آمد . پس از
در منطقه ی BBC برگزاری یک مسابقه ی محدود با شرکت گروه منتخب معماران ، از فاستر برای طراحی مرکز جد یدی برای
پورتلند دعوت شد . این مرکز در مقابل کلیسای آل سولز اثر جان ناش قرار دارد .
١٩٨۴ در مسابقه محدودی که شورای شھر نایمز برای طراحی یک مدیاتک و مرکز ھنرھای معاصر در آن شھر برگزار کرد ، طرح ▪
فاستر برنده شد . در ھمین سال اتحادیه ی بین المللی معماران ، جایزه آگوست پره را به وی اھدا کرد .
١٩٨۶ دانشگاه بت ، دکترای افتخاری علوم را به فاستر اعطا نمود . علاوه بر ا ین ، وی در مراسم بازگشایی بنای یادبود اریک ▪
سخنرانی کرد . در ھمین سال ، دو نمایشگاه مھم از کارھای او برپاشد : ی کی در انجمن معماران فرانسه در RIBA لیونز در
پاریس ( بازگشایی در ژانویه ) و دیگری در دانشگاه سلطنتی لندن ( بازگشایی در اکتبر ) . وی جایزه موسسه طراحی ژاپن را به
خود اختصاص دا . شرکت او نیز در ھمین سال در مسابقه تغییر شکل و بازسازی یک سایت ۴٨ ھکتاری در منطقه کینگزکراس
در لندن برنده شد .
این پروژه ، در نوع خود بزرگترین و وسیع ترین طرح شھر سازی در اروپا است و شامل تفک یک طیف وسیعی از عملکردھای
مختلف می باشد. از جمله این عملکردھا می توان به ایستگاه تونل راه آھن مت صل به پارک بزرگ ا شاره کرد که ا طراف آن از
ساختمانھای مسکونی و اداری پوشیده شده است . این پروژه و پروژه ی چھارراه پاترنوستر ، آغاز مرحله جدیدی از اجرای پروژه
ھایی در مقیاس شھری بود . در سال بعد ، این شرکت طرح ھای شھری مختل فی برای شھرھای زیر طراحی و ا جرا کرد :
کمبریج ( ١٩٨٩ ) ؛ نایمز، کانس و برلین ( ١٩٩٠ ) ؛ گرینویچ ( ١٩٩١ ) ؛ روتردام ، لودن شید و یوکوھاما ( ١٩٩٢ ) ؛ بافت تاری خی
چارترس ، کورفو و لیسبون ( ١٩٩٣ ) . ھم اکنون این شرکت در حال انجام پروژه ای برای تغییر شکل و بازسازی قسمت وسیعی
از مرکز شھر بارسلون است که مساحت سایت آن بیش از ٢٢٠ ھکتار است .
١٩٨٨ ظرفیت بالای این شرکت باعث شد که بتواند به مجموعه ی وسیعی از برنامه ھا و پروژه ھای کلان مق یاس پاسخگو ▪
باشد . یکی از این پروژه ھا ، برج مخابرات بارسلون است که به منظور آماده سازی شھر برای مسابقات المپیک در نظر گرفته
شده است . نمونه ھای دیگر این پروژه ھا ، مترو شھر بیلبائو ، پل دره گذری در منطقه ی رنس در فرانسه و ایست گاه زیرزمینی
کاناری وارف در لندن ( ١٩٩١ ) است .
١٩٨٩ این مصادف بود با فوت زود ھنگام وندی ( ھمسر نورمن ) که آغازفعالیت حرفه ای نورمن ھمراه او بود و پس ازھمکاری ▪
در" گروه ۴ " ، یکی از موسسان دفتر معماری فاستر و ھمکاران بود .
١٩٧٣ ) را - ١٩٩٠ سازمان حفاظت از محیط زیست انگلستان ، ساختمان شرکت بیمه ویلیس ، فابر و داماس در ایپسوویچ ( ٧۴ ▪
را به RIBA جزء ساختمان ھای ارزشمند ( از نظر تاریخی ، معماری و سازگاری با مح یط زیست ) اعلام کرد و مدال معتمدین
نورمن فاستر اعطا نمود . در ھمین سال ، فاستر عنوان " سر " گرفت . در این زمان ، دفتر معماری فاستر و ھمکاران ( که از این
پس دفتر معماری سر نورمن فاستر و ھمکاران نامیده خواھد شد ) به ساختمان نوسازی در کیلومتر ٢٢ جاده ی ھستار در
نزدیکی رودخانه تیمز نقل مکان کرد . در این دفتر جدید ، تمام عملکرد ھای گوناگون مر بوط به کار گاه ما کت سازی و مصالح ،
بایگانی پرونده ھا ، کتابخانه و آرشیو فیلم ھای ویدئویی و عکس ، ھمگی زیر سقف گرد آمده اند .
١٩٩١ دانشگاه معماری فرانسه ، به وی مدال افتخار اعطا کرد . در ھمین سال ، چندین پروژه ی جدید و ارزشمند را به اتمام ▪
رساند ؛ از جمله فرودگاه استانزتد، مرکز تلویزیونی آی تی ان ، نگارخانه ھای ساکلر ( که ملکه الیزابت دوم آنھا افتتاح کرد ) و برج
سده در توکیو که ھمه آنھا علاوه بر دریافت جوایز متعدد ، مورد ستایش تمام جھان قرار گرفت . در مراسم بازگشایی ساختمان
کرسنت وینگ ، مرکز ھنر ھای تجسمی سانزبوری نمایشگاھی بر پا کرد که حاصل شش سال فعالیت حرفه ای فاستر را به
نمایش گذاشت . در نمایشگاه دو سالانه ی ونیز ، غرفه ی بریتانیا نیز تعدادی از طرح ھای فاستر و پنج معمار دیگر انگلیسی را
به نمایش در آورد .
١٩٩٢ دانشگاه و موسسه ی ھنر و ادبیات آمریکا در نیویورک ، جایزه یادبود آرنولد برونر را به وی اعطا نمود . دانشگاه ▪
ھامرساید به او دکترای افتخاری داد . برپایی چندین نمایشگاه در شھرھای پاریس ، بوردوکس ، رنس و آرسن سنان ، بر ارزش و
اعتبار فاستر در اروپا افزود . در ھمین سال ، وی در چندین مسابقه معماری برنده شد که مھمترین آنھا عبارتند از : فرودگاه
جدید ھنگ کنگ ، پارک مشاغل برلین ، مجموعه تسھیلات المپیک در منچستر و قسمت الحاقی آن به موزه ی ماقبل تاریخ در
پرووانس .
١٩٩٣ وسعت پروژه ھا و تعدد قراردادھای بین المللی باعث شد که این شرکت ، دفتر ھایی در شھر ھای برلین ، فرانکفورت ، ▪
ھنگ کنگ ، نایمز و توکیو دایر کند . شرکت معماری سرنورمن فاستر و ھم کاران در آلمان ، در مسابقه طراحی پارلمان جدید
برلین برنده شد . از دیگر موفقیت ھای وی در مسابقات معماری می توان به طرح موزه جنگ در ھارتل پول و طرح مجموعه ی
نمایشگاھی در لیسبون اشاره کرد .
( پروژه ی مرکز ھنرھای معاصر در شھر نایمز فرانسه افتتاح شد . این پروژه به دلیل مشکلاتی که برای برگزاری مسابقه ( ١٩٨٣
بوجود آمد ، با مدتی تاخیر انجام شد . ولی این مشکلات در ساخت مدرسه ی متوسطه شھر فرژو وجود نداشت . طراحی این
مدرسه ، در سال ١٩٩١ به مسابقه گذاشته شد . انجمن معماران آمری کایی نیز ، در ھمین سال مدال طلای خود را به سر
نورمن فاستر اعطا نمود.
ماھنامه الکترونیکی ھنر و معماری ایران
